Wednesday, June 21, 2006
İşte Geldim Burdayım
Merhabalar Dostlarım;
uzuun bir zaman oldu yazmayalı, bu kadar uzattığım için üzgünüm arada bir sürü şey oldu, arada hep yazmak aklımdaydı ama olmadı bi türlü.. Hımm dış olay olarak öncelikle iş değiştirdim, benim için çok zor bir karardı çünkü eski işimdeki arkadaşlarımı çook seviyordum, ama iş ortamı bozulmaya başlamıştı çeşitli sebeplerden ve arkadaşlarım da teker teker gidiyordu, bende bir bakıma kendimi kurtardım hem de yeni iş daha iyi imkanlara sahip ama yine de çok üzüldüm işten ayrılmak olağanüstü zor geldi.. Bir de deli gibi korkuyorum dostlar, ya yeni işyerimi sevmezsem ya onlar beni sevmezse, ya etraf cadı doluysa, herkes herkesin kuyusunu kazıyorsa beni görünce "oo bu yarım dünya da nerden geldi" derlerse, "yeni gelen mi hangisi, haa şu şişman olan" derlerse.. Niye hep şişman insanlar işaret noktası olarak kullanılır ki, "şişman adamın yanı, hangisii haa şu şişman olan, şişman kadının arkasında" filan falan, ben mi komplex yapıyorum acaba, yoksa böyle birşey var mı.. Bilemiyom ki komplexin biri bin para :) Neyse şişmanlık komplexi olduğumu itiraf edebildiğim tek yer burası seviyom sizi :)
Bu arada yazmakta gecikmemin bir sebebi de tatilde olmam, şu anda Antalya da bir internet kafeden yazıyorum, etraf 10-13 yaş arası küçük velet dolu, oyun filan oynayıp coşkuyla bağırıyorlar, tam anlamadım ama bi helikopter muhabbeti var.. Neyse asıl dedğim bakın nası seviyorum burayı, tatilde bile yazıyorum :)
Şimdi lafı karıştırıp durmamdan anlamışsınızdır, diyetim gene başarısız :( En son gerçekten acıkmayı ve acıkınca yemeyi doyunca bırakmayı deniyordum, bu bence süper bir metod ama bende işe yaramadı nedeni de bunu bir süre sonra takıntı yapmam, aklımda hep "şu an aç mıyım- yok değilim", 5 dakka sonra, "şimdi açmıyım, yok değilim", 2 dakka sonra "yok yok aç değilim" filan şeklinde geçmeye başladı günler, nasıl usandırıcı birşey anlatamam, sonra deli gibi yeyip aklımdan çıkarabildim yemeği.. Anladım ki asıl sorunum yemek yemekten çok yemek yemeyi çok düşünmem, obsesyon olmuş bu bende. Bir de tatil için hazırlık yaparke bir baktım geçen seneki hiç bir şeyime giremiyorum geçen sene yaklaşık 20 kilo daha zayıf olduğum için.. Mayomu denediğim anı unutamam, ebatlar hafif bir balina kıvamı tutturmuş, aynadan bana bir Moby Dick* bakıyor, "Merhaba Moby" dedim kendime, çok da üzülmedim koşup Moby ye uygun bir mayo aldık, tatile geldim plajda rahatsız olacağımı filan sanmıştım ama hiç etkilenmedim sanırım Moby ile ben barıştık, şimdi kendimi çok kötü hissetmiyorum, belimdeki doğal simidimle mutlu mutlu denize giriyoruz, umarım böyle sürer pardon sürmesin, bu rahat ruh halini rejim yapabilmek için kullanayım da diyet yapanlar arasına döneyim..
Ayy çok yazdım kaçayım, Akdeniz i Moby Dick inden ayrı koymayım daha fazla :)
Öptüm..
*: Moby Dick: Beyaz Balina (Herman Melville romanı..)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
:) sonunda yazmana sevindim.
yaa kompleks dedin de, olağan şeyler ama. ilk izlenimde dış görünüşümüz değerlendiriliyor ki en göze batan unsurumuz olan kilolarımızla yargılanmamız çok da anormal değil ne yazık ki :( bazı şeyleri sadece yaşayanlar bilebiliyor, sığ bakış açılarıyla herkes her şeyi tahmin edemiyor. örneğin bir anoreksik insana sadece yemek yiyeceksin neden yemek yemiyorsun demek ile, böyle (bizim gibi) yeme bozukluğuna meyilli insanlara: "sadece diyete gireceksin az yiyeceksin bu kadar basit!" demek arasında hiçbir fark yok. hepimizin iç dünyası farklı ve yemekle kurduğumuz ilişkiler de öyle...
"yemek yemeyi düşünmek konusuna" ise katılıyorum sonuna kadar. hele şu akşamları atlatabilsek... en tehlikeli zamanlar uyuyana kadar geçen süre, o sürede de "ayy şunu mu yesem bunu mu yesem, yoksa yemesem mi? yok yok yemesem!! ama yemezsem de bir yerim şişecek :P dur yiyeyim iyisi mi ;) diye düşüne dura yemeği tokken de zorla aklımıza soktuğumuz oluyor! ne yesem ne yesem diye gezindiğim oluyor benim yaa, sanki bir şeyler yemem gerekiyormuş gibi illa! bir şekilde aşmamız gerek şu akşam yemelerini... ben erken yatmaya başladım bunu aşabilmek için :P hem baya da erken kalkıyorum sabah sabah henüz güneş yokken yürümek de süper oluyor.
tatildeymişsin bu arada... nasılolsa yakıyorum, her zaman tatile mi çıkıyorum! diye açıkbüfelere saldırma da ;) çok olağan bir durum bu da! kendimi hatırlıyorum da her sene tatile çıkarken bunun çok büyük bir fırsat olduğunu düşünür, zayıflama kampına giriyormuşum gibi kendimi şartlandırırdım da... sonra gündüz yüzer durur akşam da açık büfede tıkınırdım... :)) bu da böyle bir saçmalığımdır.
neyse iyi tatiller diliyorum ve kolay gelsin tabii...
Talisman biz de seni seviyoruz canım.
İsola'ya katılıyorum. Benim adım da ŞİŞMAN ÖĞRETMEN maalesef.
Tabi bu tanım doğru ama söyleyen kişilerin de görgüsüz oldukları muhakkak. Fakat bu bizim kendimizi üzmemize değecek birşey değil.
Nasıl olsa kilolarımızı verme imkanımız var.
E veriyoruz da değil mi?
aklıma şey geldi.. bundan 2-3 ay kadar önce... dolmuşa binmişim şoförden başka da kimse de yok arabada. ne alakaysa adamın önünde baklava var! (ki baklava da çoğu kişinin aksine hiç hazzetmediğim bir tatlıdır anlam veremem hiç.) adam bana imalı imalı bakıp "sen yersin abla!" diye uzatmasın mı! görmüş tabii beni kilolu kilolu! töbe töbee. ikram bile etmiyor "ehüe ehüe sen yersin ablaağ!" ne demek ya...
garip işte :) dolmuşçu diye demiyorum bu zihniyet birçok insanda aynı ne yazık ki.
Var ya İsola, " ne yesem ne yesem diye gezindiğim oluyor benim yaa, sanki bir şeyler yemem gerekiyormuş gibi illa!" demişsin ya, aynısı benim için geçerli tamemen aynısı.. Sanki illa yemem gerek, yemesem asla olmaz gibi ve neler yapıyorum, gece olmuş oluyor evde birşey olmuyor, ben yemeksepetinden gece 3 e kadar açık yer buluyorum filan.. Hatta öyle birşey bulamasam oturup bir tencere pilav yapıyorum ve tencereyi önüme alıp yiyorum, tabak bile kullanmıyorum ıyyy.. Düşününce aslında mantıklı bir insanın yapabileceği şey değil ama oluyor işte..
Dış görünüş konusunda da ElifDoğan haklısın tabii bu onların insanlıklarındaki noksanı gösteriyor.. Cılız bir insan müsveddesi olmaktansa şişman bir insan olurum.. Heyy heyy :)
Sevgiler..
Talisman "kilonun ne önemi var, mühim olan insanlık" diye şarkı çığırasım geldi :)
işte kardeşlik bu be :D
internet kafeden ha
dostum vercen sen o kiloları
ama gerçekten de cılız bir insan müsveddesi olma haa :)
cidden hiç de güzel olmuyo bence de
tunaya katılıyorum bazı insanlar çirkinliklerini güzel elbiseler ve zayıflıklarıyla örtüyorlar..
e adı üstünde işte zayıflıkları :pp
iyi tatiller diyeceğim ama
hala orda mısın ki?
öyleyse iyi tatiller ;)
hani kardeşliğe ne oldu be
nerdesin talisman
Leylii +5 kiloyla dönmüş tatilden
senin haberleri de bekliyoruz
ama iyi haberler duymayı ümit ediyoruz ;)
en azından çok kötü olmasın :)
Post a Comment