"Olllmuyoor oolmuyor istesem bilee. trınım trınımm"
Böyle bir şarkı vardı, onu hatırlıyorum bir de Teoman ın yürek yırtan, yerlerde süründüren şarkısı:
"Bazeeeen, ne yaparsan yap olmuyor bazeeen.."
Anladınız di mi anafikri? Yok arkadaşım olmuyor, ne kadar denesem de hep başa dönüyorum. Midem doluluktan rahatsız, vicdanım çok yine çok yemekten, iradem yokluğundan, bedenim de ağırlığından.. hayır daha nasıl bir motivasyon ister ki insan?
- Bel fıtığı tehliken yüksek
- Bir kaç seneye kalmadan kalp-tansiyon-şeker vb vb sorunlarının görülme ihtimali yüksek
- Kuzeninin ayağı kırılmış, çok kilolu iken bu tip şeylerin nasıl daha korkunç olduğunu görmüşsün
- Hayatta enerjinin düşünce gücünün hep en az %20 si, "çok kiloluyum vermem lazım" düşüncesi ile geçmiş..
- Kilolar yüzünden en basit ihtiyaçlarına sırtını dönmüşsün, pek çok şeyi ertelemişsin, yaşın da gelmiş 30 a, hani pek bir sorgulanır filan yaşam o yaşta, sen ne yapıyorsun??
Ne yapıyorum sahiden yaa? Bu resmen yavaş intihar, yavaş yavaş kendimi öldürüyorum.. Ne ilk ne son.. Blogumun adı "bu sefer son" ama yok olmuyor, son gelmiyor, o son gelmeden hayatımın sonu gelecek diye korkuyorum..
so this dying slowly
it seemed better than shooting myself
if i could find the words to explain this feeling
i would shout them out
if i could find out all this, what's inside me
i would shout it out
i'm just tired, darling
(Tindersticks)