Happiness is a warm gun..

Aklım bir karış havada desem "ee bilmediğimiz bir şey söyle" diyceksiniz ama yine de söyliyim ben.. Leyla gibiyim. Ama olumlu anlamda hani az önce Mecnun'a kavuşmuş ya da daha iyisi Mecnun' un hiç te tantana etmeye değmez bir tip olduğunu anlayıp kendine dönmüş bir Leyla gibiyim. Ya işte alışık olmadığımdan anlatamıyorum, mutluyum ulan.. Oh söyledim rahatladım :)

Sonbahar gelirken de mutlu olunur muymuş? Bu kadar hüzün manyağı bir insan Eylül gibi edebiyata müsait bir ayı nasıl kaçırırmış? Bilmem, ama tersim işte ben.. Güneş açar Rilke den mısralar aklıma gelir, hava kapar neşe dolarım. Zaten ezbere şeyler bunlar, hava kapanınca depresyona girilir, açınca açılır insan filan..

Ezbere şeyleri sevmiyorum mesela ezbere romantizm de bana çok kötü geliyor, hani mumlar şaraplar, akşam yemekleri, bana hep çiftleşme heyecanı içinde insanların "hadi şu adımları da atlayayım" diye yaptığı faaliyetler gibi geliyor, kötü niyetli miyim hiç sanmam.. "Biz filmlerden öyle gördük" klişesi sinirime gidiyor. Tersi yani salaşlık bile paketlenmiş etiketlenmiş bence, onu da sevmiyorum hani "ayy çok salaşş harika bir yer öyle tiki mekanı değil, rakı içtik, çok sevimli yakın insanlar " muhabbeti, kesin bunu sıkışık ufacık masalı, insanın kıçına batan sandalyeli bir yere oturtmuşlar, tırıvırı bir rakı bir iki meze getirip az edebiyat yapmışlar, bu da kendinden geçmiş. (Ay ne kötüyüm) Yani bu da, bu salaşlık da ezbere birşey haline gelmiş, dünyanın kendisi bir alışveriş merkezi sanki, çeşit çeşit ezbere yaşam var, size uygun olanı mutlaka çıkıyor. Peki alternatifin ne ukala Talisman derseniz, "ne biliyim yaa" derim :) Yani sadece kafasına göre yaşasın herkes, birşeyi istediği için yapsın, etiketine yaraşır diye değil..

Hafta sonu çok yakın bir arkadaşımın düğünü vardı, çok güzel geçti, ben kameramanlık yaptım, düğün salonunun kamerası gelinle damadı çekerken ben gelinin acılar içindeki babasını çektim eheheh kötüyüm, sahiden adamcağız çok duygulandı, canıım. Düğün direk mutluluk çağrıştırıyor bu da ezberemi acaba, yani mekana girdiğin andan itibaren sırıtmaya başlıyorsun, onlar "evet" derken çocuklar gibi şensin filan. Bir de ilk kez hem gelin hem damat yakın arkadaşım, daha bir mutlu oluyormuş insan öyle olunca.

Pazar günü deli gibi yürüdüm Ortaköy- Emirgan hattında. Arka Bahçe ye ilk kez gittim çok kazıkmış, yukarı çıktığımda minderler içinde yayılmış iki çift vardı, başka kimse yoktu, oturmak istedim ama çiftler domuz gibi baktılar o manevi baskı ile oturamadım, "get a room" diyorum onlara burdan, ayrıca bakışlarını iade ediyorum..

Bir de sahilde bir çift balık tutuyordu bunlara yaklaşıp en sevimli halimle "merhaba birşey sorabilir miyim?" dedim, dişi olanı bana gözleriyle öldürecek gibi kötü baktı. Afalladım, "ee peki sormıyım, çok kötü baktınız" dedim sonra erkek olan güldü ve onunla konuştuk, soracağım soruda "burası Aşiyan mezarlığı mı? " bu kadar yani. Ben ayrılırken kız hala kötü bakıyordu, hayret birşey. Çiftlerin gazabına uğradım bütün gün. Tek tek dolaşsın insanlar yaa bana ne :)Yaa mutluyum ben, nasıl şey buu? :)) Hiç mutluyken hangi şarkı seçilir bilmiyorum yine de az hüzünlü şarkı yazayım, bizim de ezberimiz bozulmasın ;)

Morrissey' den "I know it's over":

I know it's over

And it never really began

But in my heart it was so real

And you even spoke to me, and said :

"If you're so funny

Then why are you on your own tonight ?

And if you're so clever

Then why are you on your own tonight ?

If you're so very entertaining

Then why are you on your own tonight ?,

If you're so very good-looking

Why do you sleep alone tonight ?I know ...

'Cause tonight is just like any other night

That's why you're on your own tonight

With your triumphs and your charms

While they're in each other's arms..."

Ya en mutlu olduğum zamanda çıkan şarkı bu :)), yok yokk batırdım yazının sonunda, ama çok güzel şarkı lann :)